അന്നത്തെ ഗൾഫാണ് മോനെ... ഗൾഫ്‌ ...♣♣♣

ഒരു പത്തു വർഷം മുൻപ്‌ വരെ പ്രവാസികളിൽ ഭൂരിപക്ഷം പേരും മൂന്നു വർഷം മുതൽ അഞ്ച് വർഷം വരെ കാലവധിയിലെ നാട്ടിൽ പോകുന്നതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കാൻ പോലും സമയം കണ്ടെത്തിയിരുന്നത് ...!! പട്ടിണിയും പരിവട്ടവുമായി കഴിയുന്ന നാടിനെ കുറിച്ചും നാട്ടുകാരെയും വീട്ടുകാരെയും കുറിച്ചായിരുന്നു അവെരെല്ലാം ചിന്തിച്ചിരുന്നത്, അന്നത്തെ സാഹചര്യങ്ങൾ അങ്ങനെ ആയിരുന്നു, കത്തുകളിലൂടെയുളള ആശയവിനിമയങ്ങൾ അതും മാസങ്ങൾ പിന്നിടുമ്പോൾ മാത്രം, പിന്നീട് ഫോണ്‍ എല്ലാം വന്നെങ്കിലും ഇൻറെർനെറ്റ് ഇത്ര സജീവമാകുന്നതിനു മുൻപേ വരെ കത്തുകൾ തന്നെയായിരുന്നു ആശ്രയം ... നമ്മുടെ എല്ലാം പൂർവപിതാക്കന്മാർ ഗൾഫിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ആ കാലം, വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാവും #ഒരു ഫോട്ടോ എങ്കിലും കിട്ടുന്നത് ... നല്ല അത്രപ്പത്തിൽ അത് കാണാൻ കുടുംബത്തിലെ എല്ലാവരും വരും... എന്നിട്ട് കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും തന്നെ .. മിക്കവാറും ഒരു ഷോപ്പ്കൌണ്ടറിൽ ഇരിക്കുന്ന അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നിച്ചിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന എല്ലാം ഫോട്ടോസ് ആയിരിക്കും .. 😃 😃 അന്നെല്ലാം മറ്റു ആർഭാഡങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല ഭക്ഷണം തന്നെ ആയിരുന്നു ആർഭാഡം, ഇന്ന് എല്ലാം ആയി....!! പുരോഗമിച്ചു ...പുരോഗമിച്ചു ഭക്ഷണത്തോട് വരെ പുച്ഛം... (ആയിന്റെ സ്മൈലി ഇച്ചറിയൂല),"എത്ര വേണെങ്കിലും തിന്നാം ... പക്ഷെ ഒന്നും ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിയൂല" എന്ന് പറഞ്ഞ പോലെ, മുൻപ് നാട്ടിൽ ആർമാധിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ ഭക്ഷണ സമയം ആവുമ്പോൾ ഒരാവേശം എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു ഇന്ന് "ഇനിയിപ്പോ ഭക്ഷണം കൂടി കഴിക്കണമല്ലോ" എന്നരീതിയിൽ ആർക്കോ വേണ്ടിയുള്ള വെറും വഴിപാടായി മാറി നമ്മുടെയെല്ലാം ഭക്ഷണ രീതി ...!! ന്യൂജനറേഷൻ സിനിമയും ഇറങ്ങി, ന്യൂജനറേഷൻ പ്രാവസികളും ഫ്ലൈറ്റിൽ ഇറങ്ങി തുടങ്ങി .....!! അതിൽപെട്ട ഒരുത്തൻ പറയുവാ ഇത്തിരി നെടുവീർപ്പോടെ... 😛 " ഭക്ഷണം ഇല്ലാതെ ഒരു രണ്ടീസെങ്ങിലും ജീവിച്ചാം ...നെറ്റില്ലാതെ ജീവിച്ചാം കജൂല ".... 😃 😃